Onikomikoz (tırnak mantar) - semptomlar ve tedavi

Onikomikoz (Tırnak mantar) Tırnak plakasının ve çevresindeki yapılarının mantar enfeksiyonuna zarar verir: tırnak silindirleri, matris (tırnak filiz) ve tırnak yatağı. Tırnakların deformasyonu ve kalınlaşması, renklerinde bir değişiklik ile kendini gösterir - tırnaklar beyaz veya sarı olur.

Bu hastalık genellikle bulunur. Bazı raporlara göre Avrupalılarda onikomikoz prevalansı %10-12'ye ulaşarak önceki on yılın bilinen göstergelerini aşıyor. Erkeklerde, 1,5 kat daha sık görülür, ancak doktora kadınlardan 2 kat daha az sıklıkla temas ederler. Yaşlı insanlar daha sık hastalanır, çocuklar çok nadirdir.

Hastalığın tedavisindeki temel sorun, hastaların ilk semptomların ortaya çıkmasından uzun bir süre sonra bir dermatolog görmeye gelmeleridir. Bu nedenle, patolojik mantar geniş bir alanı yakalar ve tedavi gecikir.

Patojenik mantarlar sadece hasta bir kişi tarafından bulaşabilir. Çok sık, bir mantarla enfeksiyon ailenin içinde meydana gelir, çünkü kaynak zamanında tespit edilmez ve yeterli önleyici önlemler gerçekleştirilmez.

Hastalığın nedenleri: Çoğu zaman, hasta veya kullandığı nesnelerle doğrudan temas (ayakkabılar, kıyafetler, banyodaki halılar, bezler, manikür malzemeleri). Genellikle enfeksiyon spor salonlarını, banyoları, saunaları ve havuzları ziyaret ederken ortaya çıkar.

Hastalığın gelişimi mikrosentlerle kolaylaştırılır - donukluk, artan terleme, kuru cilt, su prosedürleri ve düz ayaklardan sonra zayıf kurutma nedeniyle meydana gelen interdigital kıvrımlardaki çatlaklar.

Tırnak mikozları, endokrin sisteminin eşlik eden hastalıklarının (diyabet, obezite, hipotiroidizm), uzuvların vasküler hastalıklarının (venöz eksiklik, lenfostaz), ayrıca antibiyotikler, kortikosteroid ve sitostatik ilaçlar kullanıldığında da ortaya çıkabilir. Yukarıdaki hastalıkların bir sonucu olarak, tırnak alanındaki kanın mikrosirkülasyonu bozulur ve doğal bağışıklık azalır, bu da ikincil enfeksiyonun gelişimine katkıda bulunur.

Onikomikoz aşağıdaki mantar türlerine neden olur:

• dermatofit;
• Candida cinsinin maya benzeri mantarları;
• kalıplar.

Patojenin tipine bağlı olarak, bir mantar enfeksiyonunun penetrasyonu ve klinik tablo farklıdır, bu nedenle tedaviye yaklaşımlar da farklıdır.

Bacaklar üzerindeki tırnaklar, elden 10 kat daha sık bir mantardan etkilenir. Çoğu durumda, dermatofitler mantarlara neden olur (örneğin, Trichophyton Rubrum). Geri kalan vakalara çoğunlukla tutarsız kalıplardan (Aspergillus, Scopulariopsis, Fusarium) neden olur.

Benzer semptomlar tespit edilirse, bir doktora danışın. Kendini medyamayın - sağlığınız için tehlikelidir!

Onikomikoz belirtileri (tırnak mantar)

Hastalık ne kadar uzun ilerlerse, semptomları o kadar belirgin hale gelir. Onikomikozun ana belirtileri şunları içerir:

• Dyschromia - Tırnak renginde sarı, siyah, yeşil, gri veya kahverengiye bir değişiklik (renk türü mantar tipine bağlıdır);
• Onikoliz - Tırnak plakasının kutudan ayrılması;
• tırnak plakasının kalınlığındaki değişiklik;
• Gapalonichia - Plakanın kalınlığının ve yumuşamasının bir gücü;
• Koylonichia - Tırnak bir çay kaşığı şeklinde içbükey görünüyor;
• Pahionichia - tırnak plakasının kalınlaşması, tırnak hipertrofisi;
• Onichogrifosis - kalınlaşma, tırnak plakasının renginde bir değişiklik, bir gaga şeklinde kıvrılmış;
• tırnak yatağının kalınlığındaki değişiklik (hiperkeratoz - tırnak yatağının kalınlaşması);
• Tırnak plakasının yüzeyini değiştirmek: çukurlar, oluklar, tepeler;
• Tırnak silindirlerini ve çevresindeki cildi değiştirme (paronychy - proksimal tırnak silinisinin iltihabı).

Semptomlardan birinin patojenik olmadığını, yani belirli bir patojen için açık bir şekilde uygun olmadığını belirtmek önemlidir, bu nedenle semptomlarla belirlemek imkansızdır - ek muayenelere ihtiyaç vardır.

Onikomikoz patogenezi (tırnak mantar)

Hastalığın patogenezi, mantarın cilde ve tırnaklara nasıl çarptığına bağlıdır.

Distal Denizaltı Türü: Mantar, tırnak silindirleri veya distal bölge alanındaki deriden sokulursa, enfeksiyonun yayılması, çivinin yataktaki serbest kenarından ve matrise daha da gerçekleşir. İlk başta, tırnak plakası değişmeyebilir, ancak daha sonra hiperkeratoz nedeniyle yavaş yavaş tırnak yatağından ayrılır ve sarımsı olur. Yavaş yavaş, tırnak plakasının kalınlaşması mümkündür.

Yüzeysel Beyaz Tip: Beyazımsı odaklar çivinin yüzeyinde oluşursa, zamanla, tüm tırnak plakasının mantarları meydana gelir. Tırnak kalınlaşır, parçalanır, gri kahverengi bir renk tonu alır. Bu durumda, tırnak yatağının matrisi ve epitelyumu etkilenmez. Çevredeki cildin iltihaplanması yoktur.

Proksimal alt geyik tipi: Mantar deriden ve periolojik silindirlerden tırnak plakasına ve daha sonra matrise yayılarak tırnak plakasının distal kısımlarına ulaşabilir. Delik ve tırnak yatağındaki çivide lekeler görünür, tırnak plakası ayrılır. Tırnak yatağının veya matrisin belirgin bir iltihabı yoktur.

Toplam Distrofik Tip: Tüm çivi etkilenir. Tırnak silindirinin proksimal alanları kaybolur veya kalınlaşır, böylece tırnak plakası artık oluşamaz ve büyür.

Var olan Onikomikoz patogenezinin biyofiziksel kavramı, hastalıkla, iki kuvvet arasındaki çatışmanın meydana geldiğini belirtir: matris yönünde büyüyen bir mantar kolonisi ve çivinin matristen kenara distal kenara doğal büyümesi. Bu nedenle, onikomikoz sırasında tırnakların büyüme oranı çok önemlidir - tırnak ne kadar hızlı büyürse, tedavi ne kadar erken gelir. Belki de bu, çocuklarda hastalığın küçük prevalansını açıklayan şeydir, çünkü tırnakları yetişkinlere ve yaşlılara göre daha hızlı büyür.

Onikomikoz gelişiminin sınıflandırılması ve aşamaları (tırnak mantar)

Aşağıdaki onikomikoz sınıflandırması vardır:

• Distal denizaltı;
• yüzeysel beyaz;
• proksimal alt gear;
• Toplam distrofik.

1970 sınıfına göre:

• Normotorofik: Tırnak kalınlığında, sarımsı ve beyazımsı bir renk şeridi, ancak tırnak plakasının şekli değişmez, denizaltı hiperkeratozu yoktur;
• Hipertrofik: Tırnak plakası sarıya döner, denizaltı hiperkeratozu nedeniyle kalınlaşır, pürüzlü kenarlarla kırılır;
• Distrofik: Boşluk oluşumu ile tırnak tabağının tırnak tabağının inceltilmesi ve çıkarılması vardır.

Onikomikoz komplikasyonları (tırnak mantar)

Uzun süredir var olan onikomikoz ile gelişme riski artardiyabetik ayak (bacaklarda trofik ülser oluşumu) ve kangren, hastanın alt ekstremitelerin diyabet veya vasküler hastalıkları varsa.

İmmünospresif koşullarda (birincil ve ikincil immüno -finaller), mantarlar cilde, iç organlara yayılabilir ve vücudun alerjikleşmesine neden olabilir. Bu, bronşiyal astım gelişimine kadar cilt üzerindeki döküntülerle tezahür edilebilir.

Onikomikoz tanısı (tırnak mantar)

Onikomikoz teşhisi yöntemlerini sökmeden önce, çalışma için materyalin nasıl düzgün bir şekilde monte edileceğini açıklamak gerekir (hasta bağımsız olarak yapar veya teşhisten önce tırnaklar hazırlar). Çalışma için malzemenin çitinden önce, tırnak plakasının % 70 alkol ile tedavi edilmesi gerekir, böylece diğer bakterilerin tıkanması yoktur.

Materyal toplama yöntemi, onikomikoz biçimine bağlı olarak değişir:

• Yüzeysel form - Tırnak plakasından kazıma yapın;
• Uzak form - Tırnak yatağından bir kazıma ve tırnak plakasının bir parçası gereklidir;
• Proksimal denizaltı formu - Malzeme bir matkapla toplanır veya bir çivi biyopsisi yapılır veya tırnak yatağından bir kazıma yapılır.

Çivideki patolojik mantarları belirlemek için en hızlı yöntem mikroskopi. Teknik: İncelenen malzeme, keratin çözmek için bir alkali çözeltisi ile işlenir. Mantar ipliklerini daha iyi hale getirmek için alkaliye mürekkep eklenir. Daha sonra, sonuçta ortaya çıkan ilacı mikroskop altında inceleyin.

Bu araştırma yöntemi en hızlı ve en nesneldir. Duyarlılık %80'e kadar. Yöntemin dezavantajları, onu kullanırken patojenin türünü belirlemenin imkansız olduğunu içerir.

Bakteriyolojik ekim: Ek bir onikomikoz teşhisi yöntemidir. Malzeme özel bir ortamda ekilir ve sonucu 2-3 hafta sonra mikroskop altında yorumlar. Bu yöntem patojen türünü oluşturmanıza izin verir - bu, tedavi taktiklerinin belirlenmesine ve ilaçları duyarlılıkla seçerken yardımcı olur. Ancak çalışmanın dezavantajı, çok zaman alması ve hassasiyetinin sadece %30-50 olmasıdır.

Biyopsi: Bir neşter ve anestezi kullanılarak bir çivi ve tırnak yatağı kesilir. Malzeme formaldehit çözeltisine daldırılır ve laboratuvara histolojik muayene için gönderilir. Bu yöntemin avantajları oldukça hassastır ve malzemede patolojik bir mantarın varlığını belirlemenizi sağlar.

Eksileri: Patojeni tanımlamak ve mikroorganizmaların uygulanabilirliğini, yöntemin yüksek maliyetini ve karmaşıklığını oluşturmak imkansızdır.

Genodiyagnostik: Moleküler Biyolojik Araştırma Yöntemi (PCR). Bu, onikomikoz tanısı için yeni ve son derece hassas yöntemlerden biridir-yardımı-patojenin DNA'sı ortaya çıkar. PCR laboratuvarları olan tıbbi kurumlara bu tür tanı yapılması önerilir, ancak şu anda dermatofitleri ve küf mantarlarını tanımlamak için test sistemleri sadece laboratuvarda tanıtmayı planlamaktadır. Yöntem, patojen tipini belirlemenize olanak tanır ve hassasiyeti %80-90 arasındadır. Eksileri - Yüksek maliyet, erişilemezlik, teknoloji standartlarının eksikliği ve yürütmenin karmaşıklığı.

Giderek daha fazla doktor uygulamaya sokuldu dermatoskopi. Bu yöntemi kullanarak, çivinin rengi ve yapısındaki bir değişikliği, çevredeki yapıların durumu değerlendirebilirsiniz. Dermatoskopik inceleme, tırnak plakasına verilen hasar derinliğini daha doğru bir şekilde değerlendirmenizi ve onikomikoz şiddetinin indeksi daha doğru bir şekilde hesaplamanızı sağlar.

Onikomikoz tedavisi (tırnak mantar)

Onikomikoz için çeşitli tedavi türleri vardır:

1. Yerel terapi.
2. Sistem terapisi.
3. Kombine Terapi.
4. Düzeltici terapi.

Yerel terapi Tırnak plakasına ve tırnak silindirlerine ilaç uygulamasını içerir. Yerel terapi endikasyonları:

1. Tırnak plakasına sınırlı hasar biçimi.
2. Sistemik ilaçların atanması için kontrendikasyonlar vardır: aşırı duyarlılık, karaciğer hastalığı, böbrek fonksiyonu, hamilelik, emzirme.

Bu tedavinin avantajları, çivinin yüzeyinde, kan dolaşımına nüfuz etmeyen yüksek bir terapötik ajan konsantrasyonlarının oluşmasıdır. Antifungal ilaç kullanımının yan etkisi yoktur - bulantı, iştahta bir azalma, karın ağrısı. Yöntemin dezavantajı, tıbbi maddenin her zaman patojenin habitatına düşmemesidir, özellikle mantarlar tırnak yatağında veya matriste yerleştirilirse. Bu da tedavinin verimsizliğine yol açabilir. Bu tür bir tedavi çok zamandır -ilacı uygulamadan önce, çivinin etkilenen kısmını çıkarmak gerekir.

Etkilenen tırnakları kaldırmanın yolları:

1. Dosyalar, nippers veya matkapla mekanik kaldırma.
2. Keratolitik sıvaların yardımıyla. Bir keratolitik yama uygulanmadan önce, çivinin etrafındaki cilt bir yama ile kapatılır, üstüne bir yama kütlesi (salisilik asitli üre) uygulanır ve yapışkan bir sıva ile kapatılır. Yama kütlesi her 2-3 günde bir değiştirilir. Her çıkarılmadan sonra, çivinin etkilenen kısmı mekanik olarak çıkarılır.
3. Cerrahi. Bu operasyon çok acı verici ve travmatiktir, çünkü tırnak plakasını çıkarırken filiz bölgesi hasar görebilir, bu da deforme olmuş tırnakların büyümesine yol açar.

Etkilenen tırnak plakasının çıkarıldıktan sonra yerel antifungal ajanlar kullanılır. Antimikotik Uygulama yeri arasında ayrım yapın:

• Çiviye uygulanan: vernikler;
• Silindirlere uygulayın: kremler, merhemler, çözümler.

Yerel kullanım için en çok incelenen araç, Cocranny meta-analizine dayanan tedavide tedavide bir kanıt tabanı olan alllamin grubunun ilacının % 1 çözümüdür. Bu alet, antifungal maddenin yıkım bölgesine daha iyi penetrasyonuna katkıda bulunan bir su tabanına sahiptir. Vernikler, ilacın derin katmanlara penetrasyonunu azaltan susuz bir tabana sahiptir. Bu nedenle, dermatologlar verniklerin kullanımını tatmin edici olmayan ve daha sık su bazlı bir aleti tercih ederler.

Lokal tedaviden sonucu almak için tedavi rejimini gözlemlemek gerekir, hastanın sorumlu, tutarlı ve hasta olması önemlidir. Terapi süresi 12 aya ulaşabilir.

Sistem terapisi Tırnak yatağı ve matris etkilense bile, antifungal ilacın lezyondaki kandan nüfuz etmesini sağlar. İlacın yüksek konsantrasyonu, kullanım bittikten sonra lezyonda uzun süre kalır. Bu tip tedavinin dezavantajları, yan ve toksik etkiler riski ile ilişkilidir.

Sistemik tedavi endikasyonları:

1. Tırnak plakasında yaygın hasar biçimleri.
2. Lokal tedavinin etkisinin olmaması (yani altı aylık onikomikoz tedavisinden sonra ve 9-12 aylık ayakların onikomikoz tedavisinden sonra, artan sağlıklı tırnaklar yoktu).

Tedavi taktiklerini belirlemek için, onikomikoz şiddetinin klinik indeksi kullanılır. Dünyanın çeşitli ülkelerinde terapötik bir standart olarak kullanılır.

İlaçlar Onikomikoz tedavisi için aşağıdaki gibi sınıflandırabilirsiniz:

• Antimikotikler - antifungal bir etkiye sahiptir;
• Antiseptikler - hem antifungal hem de antibakteriyel etkilere sahiptir. Nadiren kullanılırlar, sadece başka antifungal ajanlar yoksa;
• Çok bileşen - bir antifungal ajana ek olarak, anti -enflamatuar gibi başka ilaçlar içerir.

İlaç reçete etmek için ilaç:

• Standart - öngörülen tedavi süresi boyunca günlük ilaçların uygulanması;
• Kısaltılmış - Tedavi süresi kısaltılır, geleneksel dozlarla gerçekleştirilebilir veya genişletilebilir;
• Aralıklı - Tedavi birkaç kısa kursta reçete edilir, kurslar arasındaki aralıklar kursların süresine eşittir;
• Darbe tedavisi tedavisi birkaç kısa kursta reçete edilir, kurslar arasındaki aralıklar kursların süresinden daha büyüktür.

Antifungal ilaçlar aktif maddeye ayrılır:

• Triazoller;
• Alllaminler;
• Morfolinler.

Şu anda sistem terapisi kullanılmaktadır Sadece üçüncü jenerasyon ilaçları.

Kombine terapi ile Yerel ve sistemik tedavi aynı anda gerçekleştirilir. Sistemik tedavinin etkinliğini arttırmak ve tedavi sürelerini azaltmak gerekiyorsa kombine tedavi kullanılır.

Düzeltici terapi (Eşzamanlı hastalıkların tedavisi): Bir tedavi rejimi seçmek için, vücudun genel somatik durumunu değerlendirmek gerekir. Uzuvlardaki dolaşım bozuklukları gibi hastalıklar antifungal ajanın lezyona erişimini azaltabilir. Bu nedenle, doku trofikini iyileştiren ilaçlar reçete edilir.

Sistemik antifungal ilaçların toksik etkileri nedeniyle, karaciğer hastalıklarını dışlamak ve gerekirse hepatoprotektörleri reçete etmek gerekir.

Tahmin etmek. Önleme

Hasta doktora ne kadar çabuk temas ederse, mantar tırnak lezyonları belirtileri ile, hastalık o kadar hızlı iyileşir ve tırnak plakasını geri yükler. Tüm çivinin yakalanmasıyla uzun süren süreçlerle, onikomikoz tedavisi uzun olabilir, ancak tüm öneriler altında iyileşme genellikle meydana gelir. Sistemik tedavi için kontrendikasyonlar varsa, lokal ilaçlarla uzun süreli destekleyici tedavi gereklidir.

Önleme için Kişisel hijyen kurallarına uymak ve yeniden enfeksiyon olasılığını azaltmak gerekir:

• Rahat ve yüksek kaliteli ayakkabılar giymeye çalışın (bacakların terlemesini önlemek için);
• Günlük çorap ve tayt değiştirmeniz önerilir;
• Sadece bireysel ayakkabılar kullanın. Onikomikoz tedavisi görenler tedavinin başlangıcında, tüm tedavi süresi boyunca ve sona erdikten sonra en az ayda bir kez tedavi edilmelidir;
• Gerekirse, bacaklar için antiperspirantlar kullanın;
• Bireysel bir tırnak bakım seti (makas, testere) kullanın;
• Halka açık yerleri (havuz, banyo, spor salonu) ziyaret etmeden önce ve sonra antifungal dış ürünler (spreyler, krem ve kalem) kullanın;
• Ailede mantar enfeksiyonunun kaynağını tanımlamak ve aynı zamanda tedavi edilmek.

Kişisel eşyaların, ayakkabıların, banyoların, zeminlerin ve halıların periyodik olarak antifungal işlenmesi önerilir. Bu amaçlar için, % 40'lık bir asetik asit çözeltisi, % 1 alkol çözeltisi antiseptik (reçete bir doktor tarafından reçete edilir), dezenfeksiyon çözeltileri kullanabilirsiniz. İç çamaşırı, maksimum sıcaklıkta ütülenen 20-30 dakika boyunca sabun astar çözeltisinin % 1-2'sinde kaynatılabilir.